Z Pienin w Beskid Sądecki

Dzielę sny w prawie pustym schronisku, z prawie nieznaną mi osobą. Nie ważne są nasze osobiste historie, nasze małe i wielkie przeszłości, ważny jest wspólny mianownik pasji do odkrywania świata i uwieczniania go w pozornie wiecznym internecie.  

Zbudziła mnie cisza. Półmrok otulający cienki śpiwór przecięty był strużką światła z niewielkiego okienka. Wyglądnęłam na zewnątrz, chmury najwidoczniej też jeszcze nie wstały, bo rozłożyły się wygodnie na stokach Durbaszki zasłaniając przestrzeń, która mogłaby mnie zmotywować do wyjścia na szlak. 

Nieśpiesznie upycham rzeczy do plecaka i myśli do głowy, by zajęły jak najmniej miejsca.  Dopiero koło godziny 10 kurtyna postrzępionych chmur postanowiła łaskawie uchylić nam skrawek widnokręgu.  Posiedziałybyśmy nawet dłużej w tym wyjątkowym schronisku, które bardzo polecam, ale przed nami cały dzień wędrówki.

Na rozgrzewkę miałyśmy podejście na najwyższy szczyt Pienin - Wysoką 1050 m.n.p.m. Miejscami wspinaczkę ułatwiały schody.

Widok na Tatry z Wysokiej

 Panoramiczny widok ze szczytu przyciągnął grupki turystów, choć tłoku nie było. Tatry majaczyły w oddali, trochę nierealne za białą otoczką z chmur. Natomiast klejnoty Pienin, czyli Trzy Korony rozświetlało słońce. Słońce, które okazało się zdradliwe i mocno mnie opaliło, mimo częściowo zachmurzonego nieba. Nie przewidziałam, że będzie, aż tak ciepło, bo jeszcze dwa dni temu leżał tu śnieg i byłam przygotowana raczej na zimowe warunki. A jednak w górach można się spodziewać wszystkiego. 

Widok na Trzy Korony z Wysokiej

Widokowe łąki, usiane pierwiosnkami skusiły nas na odpoczynek. Nasza czujność się rozleniwiła i przypadkiem znalazłyśmy się po słowackiej stronie. Szybko jednak odnajdujemy właściwą trasę.

Przestudiowałyśmy mapę i stwierdziłyśmy, że dobrze nam idzie i będziemy dość wcześnie u celu, czyli w Bacówce pod Obidzą. Jakie było nasze zdziwienie, gdy kawałek dalej zobaczyłyśmy tabliczkę informującą, że jesteśmy dopiero na Przełęczy Rozdziela, a do Obidzy mamy jeszcze 4 km!

Przełęcz Rozdziela na wysokości 803 m n.p.m urzekła nas totalnie. Niezwykle urozmaicony widok na Pieniny, Gorce, Beskid Sądecki i Słowację. W dole wyróżnia się charakterystycznymi skałkami rezerwat Białej Wody, gdzie kiedyś istniała wieś, po wojnie wysiedlona. 

Widok na Jaworki z Przełęczy Rozdziela

Przekroczyłyśmy granicę między Pieninami a Beskidem Sądeckim. Po ostatnim etapie wędrówki głównie przez las, otworzył się przed nami piękny widok z przełęczy Obidza. W XIX wieku planowano poprowadzić tędy tzw. Drogę Karpacką, która miała mieć spektakularny przebieg z wiaduktami i serpentynami, jednak nigdy nie doszło do realizacji. 

Odszukałyśmy Bacówkę pod Obidzą, w której miałyśmy zarezerwowany nocleg. Wkoło rozchodził się zapach placków ziemniaczanych, które nam się marzyły po drodze. Zjadłyśmy na ławeczce w scenerii jak z tapety.

Pokoik okazał się ciepły, obsługa miła, jedzenie znakomite i po mimo trochę przestarzałego wystroju, wrażenia wyniosłam bardzo pozytywne i na pewno jest to idealna baza wypadowa na rozchodzące się stąd szlaki, np. na Radziejową z wieżą widokową. Ale jutro obierzemy zupełnie przeciwny kierunek.

Pierwszy dzień wędrówki ze Szczawnicy znajdziecie TUTAJ