Chojnice

Chojnice przykuły moją uwagę już po kilku krokach zrobionych z pociągu w kierunku dworca. Pod stylowym zegarem kwitł w pełni krzaczek róży na tle czerwonej cegły. Ciekawe ile spotkań i pożegnań już widział. Na stacji kolejowej czas biegnie inaczej, gdy zbliża się rozstanie minuty biegną nieubłaganie, a gdy czeka się na bliską osobę, to wskazówki niemiłosiernie spowalniają. 

Dworzec kolejowy w Chojnicach

 

Po drodze do centrum Chojnic jest raczej nie ciekawie, ale za to rynek oszałamia kolorem kamienic, kwiatów i klimatem starego miasta. 

 
Jakiś Pan zaprasza nas na galerię obrazów miejscowej malarki, więc korzystamy z okazji. Największy, a zatem chyba najważniejszy obraz przedstawia wiejskie siedlisko, pełne bujnych roślin i harmonii. Dokładnie takie o jakim marzę. 

Uprzejma Pani otwiera nam również kolejne piętra budynku, gdzie możemy zobaczyć kolekcję medali z wizerunkami królów Polski, a na samym szczycie widzimy sklepienie kościoła, ale od góry. Ostatnia, przestronna sala ze sztuką współczesną natchnęła nas do rozmyślań o przestrzeni, którą my sami kreujemy.

Rynek w Chojnicach

Na Rynku słychać plusk fontanny i gruchot gołębi, a w tle rozmowy odpoczywających ludzi. Jest ładnie, nawet bardzo ładnie, a idealnie czyste niebo potęguje wrażenie.

Jedna z kilku baszt w Chojnicach

Wychodzimy za mury obronne przez basztę, a potem spacerujemy boczną uliczką, która zachęciła nas przytulnością szachulcowych budynków i kostki brukowej. Można tu sobie wyobrazić jak prężnie musiało działać miasto, gdy znajdowało się przy szlaku łączącym Zakon Krzyżacki z Brandenburgią. Z tego też powodu, było ważną twierdzą podczas licznych wojen.

Warto wstąpić do Chojnic i przejść się po rynku ze średniowiecznym układem przestrzennym z zabytkowymi kamienicami. Zwiedzanie starego miasta nie zajmuje zbyt dużo czasu, ale można je rozszerzyć o wizytę w muzeach, np. Muzeum Historyczno - Etnograficzne czy Galerię Sztuki.