Machnów Stary - w cieniu barszczu sosnowskiego

Właściwie to nie wiemy dokąd nas zaprowadzi dziurawa, wyboista droga wśród pól. Wzdłuż pobocza, aleję tworzy osławiony barszcz sosnowskiego.



Ogromny zdrajca rozkłada na boki odważne łodygi. Dlaczego zdrajca? Bo nawet jak poparzy to na początku nie wie się o tym, nic nie czuć. Dopiero po jakimś czasie zaczynają wychodzić bąble na skórze. A dlaczego odważny? Bo nie boi się ani szkodników - owady żerujące na nim wydają martwe potomstwo, ani chorób, bo się na nie uodparnia, ani najsilniejszych oprysków, bo też zaczął się na nie uodparniać i dopiero mieszanka herbicydów jest w stanie coś zdziałać. Do tego stosuje się wykopywanie z kawałkiem korzenia, żeby nie odrósł lub ścinanie w czasie kwitnienia, ale i tak jest to walka na kilka kolejnych lat.

Barszcz sosnowskiego

 

Burza połamała jego wysoką sylwetkę, jakby skłaniając do skruchy. Ale on się tylko z tego śmieje, przecież rozsiał już nasiona, które przetrwaja w glebie nawet kilka lat.

Barszcz sosnowskiego

Pierwsza miejscowość na tej dziwnej drodze to Machnów Stary. Nie znalazłam za wiele informacji w internecie, a wikipedia wysiliła sie na, aż dwa zdania. Po murowanej cerkwi można sie domyślić, że kiedyś przeważali tu Ukraińcy.

Dawna cerkiew w Machnowie Starym

Drewniana dzwonnica niestety spłonęła, a dziś oglądać możemy jej podniszczoną makietę.

Makieta dzwonnicy

Machnów stary

 

Budynki wyglądajace na opuszczone, to domyślam się dawny PGR otoczony barszczem. Są to tereny o bardzo dobrych ziemiach, stąd te wielkie areały pól w koło.



Stary cmentarz również opanowany został przez barszcz sosnowskiego. Przechodzący mieszkańcy ostrzegli nas przed zagrożeniem, ale wydaje mi się, że w takich miejscach powinny być tablice informacyjne, przecież nie każdy sobie zdaje sprawę z czym ma do czynienia.

Stary cmentarz

Opuszczamy tę wioskę zagarniętą przez intruza roślinnego. Tak sobie myślę, że tam  nawet na spacer strach iść, do poparzenia może dojść tylko przechodząc obok w upalny dzień.



W dalszej drodze trafiamy na punkt widokowy sięgający hen daleko, aż po pagóry chyba Roztocza.

Zaczyna zapadać zmierzch, a burza w oddali zbliża się ku nam. Czas poszukać miejsca na nocleg w samochodzie, ale o tym już w kolejnej notce.